.
Biorezonantna terapija
Terapijske indikacije
Astma
Intolerancija na hranu
Polenska kijavica
Mršavljenje
Mikoze - Kandida
Poleni
Bahove cvetne esencije
Pušenje
Istraživačke studije
Aditivi
Homeopatija
Pet elemenata
Alergeni
Dijagnostički setovi
Terapijski programi
Bicom čip
BICOM minerali i ulje
Istorijat BRT
Sertifikati
Literatura
Linkovi
Lečenje mikoza
Naša creva su prirodno naseljena sa milijardama malih stanovnika, bakterijama naše crevne flore. Laktobacili, bifido bakterije, koli-klice i mnoge druge, zajedno harmonično obitavaju na sluzokoži naših creva.
One profitiraju od ostataka naše hrane, ali zauzvrat se brinu za dobru probavu, pomažu nam u snabdevanju hranljivim supstancama i vitaminima i stimulišu naš imuni sistem. 70% našeg imunog sistema nalazi se
u limfnim čvorovima na crevima! Takođe, kvasne gljivice – naročito kandida albikans i druge vrste kandida – mogu u manjim količinama da se nađu u crevnoj flori. Ali "normalne" crevne bakterije ih drže pod kontrolom.
Ukoliko "dobre" crevne bakteriju budu uništene ili jako oslabljene, kvasne gljivice se mogu neometano raširiti i crevne bakterije bivaju još jače potisnute.
U takvom slučaju pričamo o crevnoj mikozi, jednoj napasti creva od kvasnih gljivica. Ovo se može desiti usled nezdrave ishrane (previše šećera), opterećenja teškim metalima (na primer, živom) i upotrebe medikamenata
kao što su antibiotici, kortizoni i hormoni. Kandida-gljivice proizvode različite toksine (otrove) i loše alkohole. U crevima ovo može dovesti do stvaranja gasova sa nadimanjem, grčeva i neredovne stolice.
Limfni čvorovi na crevima bivaju zatrovani, što vodi daljem slabljenju imunog sistema sa sklonostima nekim infekcijama i slabljenju odbrambene moći organizma.
Otrovne supstance kroz crevni zid dospevaju u krv i odavde
najpre u jetru, naš najvažniji organ za detoksikaciju, gde se jedan deo otrova razgrađuje. Ovim jetra često biva znatno opterećena. Ostatak otrovnih supstanci dospeva u druge organe i može, na primer, prouzrokovati
simptome kao što su umor, glavobolja, slabost koncentracije ili depresivno raspoloženje.
Na osnovu naučnih istraživanja, 50% stanovništva pati od gljivica u crevima, kod osoba koje pate od alergija 80%, a kod onih koji imaju neurodermitis 90%.
Neki lekari na osnovu toga smatraju da su crevne gljivice "normalni" stanovnici creva. BICOM terapeuti iznova uviđaju da nakon tretmana crevnih gljivica mnogi do tada nerazjašnjeni i teški simptomi kod pacijenata nestanu.
Postupak lečenja mikoza sa BICOM aparatom:
Pred planirano lečenje mikoza pacijenta upoznajemo sa dijetom koju treba da srpovodi za vreme lečnja i koje se mora pridržavati.
Kandida predstavlja veliki problem i nije je lako izlečiti. Prikazaćemo vam primer nepotpunog lečenja ili lečenja kada se pacijenti ne pridržavaju datih uputstava:
Na prvoj slici vidimo snažno razvijenu kandidu; na drugoj i trećoj slici čini se kao da terapija dobro napreduje; međutim, nažalost vidimo da nove spore kandide izviru ispod površinskog sloja kože...
Biorezonantnom terapijom temeljno eliminišemo kandidu bez obzira na mesto u telu gde se nalazi. Uz terapiju kandide rade se i sledeći programi, BICOM aparatom, kao podrška: opšta detoksikacija, aktiviranje limfe,
poboljšanje metabolizma, poboljšanje rada creva, poboljšanje metabolizma. Nakon određenog broja terapija vrši se ponovno izgrađivanje crevne flore BICOM programima i preporukama koje pacijent treba slediti.
Za vreme celokupnog lečenja mikoza pacijenti treba da piju mnogo slabo mineralne vode (najmanje 2 litra na dan) kako bi se iz tela isprali raspadnuti toksini.
Raširena kandidijaza može poticati iz gastrointestinalnih organa. Kandida albikans ulazi u epitelni mikrovilus kroz persorpciju ćelija kvasca ili njihovim klijanjem (a,c).
U oba slučaja, kako bi se razmnožavali, organizmi ulaze u krvne sudove (b,d) tkiva kakav je bubreg (e).
Uobičajeno, lokalizuju se u korteksu (f) gde rastu kao hyphae/pseudohyphae.
U ovom području dolazi do snažnog odgovora domaćina, koje se sastoji od mononuklearnih i polimorfonuklearnih leukocita.
Faktori zaraze (adhezini, morfogeneza, prekinuti fenotipovi, antioksidantski proteini i invazivni enzimi) podstiču invaziju organizma.